kardan adam
Bir anlamsızlık gelir,
Karın her yerini sarması gibi,
Vücudunu kaplar bütünüyle,
Kar topu oynarsın anlamsızlıkla,
Toparlar bir bütün yapar,
Tekrar atarsın üzerine,
Çığ kadar güçlüsün çoğaldığında,
Kar kadar güçsüzsün eridiğinde,
Su da öyle değil mi?
Bir damla ve bir okyanusta,
Ben neden farklı olayım ki?
Kar da korkuyor mudur,
Kimsenin dokunmadan kaybolmasından,
Su da güçlü hissediyor mudur kendini,
Kimsenin okyanusa dokunamamasından,
Su kar oluyor,
Kar da su,
Kardan adam nasıl oluyor?
Onu kim yapıyor?
Gözyaşları mıdır eriyen kar?
Gözyaşları mıdır karı eriten?
Kar ve su birbirlerini kovalıyor,
Anlam ve anlamsızlık da,
Kardan adam izliyor.