Yalnizlik

Oturuyorum.
Karşımda.
Tek boyutlu bir görüntü var.
Ses yok.
Hareket yok.
Kimse yok etrafımda.
Kuşlar nerede?
Kimse gelecek mi?
Bir önemi var mı?
Dünya üzerinde.
Hayal edebildiğim, görebildiğim o boşlukta,
Tek başımayım.
Korkuyorum önce.
Panik olmak üzereyim.
Çaresizim.
O yoğunluğun, karanlığın, ağırlığın
İçindeyim.
Yapabildiğim tek şeyi yapıyorum,
Ağlıyorum.
Sonra birden. Aniden. Seviyorum.
O anı.Önümde cansız bir şekilde.
Yalnızlık.
Ne kadar yalnızım.
Ne kadar da yalnızım.
Korkuyorum yalnızlıktan.
Aşık oluyorum orada, yalnızlığa.
Oluyorum diriyorum yalnızlığımın içine.

Yalnızlık o resim değil,
Yalnızlığım o resim,
Yalnızlık o an değil,
Yalnızlığım o an,
O an,
resmini çektiğim,
Korkunun
adına yalnızlık dediği,
Sevginin
adına özgürlük dediği,
İki şey değil,
Tek şey.

Bir tarafında yalnızlığın,
Korku vardı.
Öbür tarafında yalnızlığın,
Sevgi.
Hangi korku o anın sevgisine boyun eğdirebilir?
Hangi rüzgar suyun içinden geçebilir?

Gelen azaltmıyor yalnızlığı,
Üzerini örtüyor yalnızlığın,
Temizlik kirletiyor,
Bilgi cahilleştiriyor,
Yön yönsüzleştiriyor,
Aramak kaybettiriyor,
O anda.

Uyanmak ve uyumak,
Kıyafetlerini değiştiriyorlar,
O yalnızlıkta.